Lehen mailako unibertsitate-ikasleen berrikuntzarako joera

Abstract

Ikerlan honen helburua da lehen mailako unibertsitate-ikasleen berrikuntzarako joera aztertzea, generoaren eta izena emandako ikasketaren jakintza-arloaren ara-bera. Horretarako, proposatu da autoeraginkortasun sortzailea, autoeraginkortasun ekintzailea eta pertseberantzia aintzat hartzen dituen berrikuntzarako joeraren eredu teoriko berri bat. Ikerketan, 2.369 ikaslek hartu zuten parte, horietatik % 50,11 emakumezkoak (adinaren B=18.50, DT = 2.16) eta % 49,89 gizonezkoak (adinaren B= 18.33, DT= 2.31). Ingeniaritza eta Arkitektura jakintza-arloko ikasleek erakutsi zuten Gizarte eta Lege Zientzietakoek baino berrikuntzarako joera handiagoa. Zehazki, ikasle horiek puntuazio handiagoak izan zituzten pertseberantziari lotutako esfortzuaren iraunkortasunean eta helburuen trinkotasunean. Aitzitik, ez zen ezberdintasunik aurkitu gizonezkoen eta emakumezkoen berrikuntzarako joeren artean. Ikasleen berrikuntzarako joera sustatzeko, proposatzen da horretarako esku-hartzeak abiaraztea unibertsitate-eremuan

The objective of this research was to examine propensity toward innovation among first-year university students of different genders and enrolled in distinct disciplines of study. In order to do so, a novel theoretical model of propensity toward innovation including en-trepreneurial self-efficacy, creative self-efficacy, perseverance of effort and consistency of interest was proposed. We used data obtained from questionnaires distributed among 2369 students, 50.11% were women (M of age = 18.50, SD = 2.16) and 49.89% were men (M of age = 18.33, SD = 2.31). Our findings indicated that engineering and architecture students reported a greater propensity toward innovation, particularly with regard to perseverance of effort and consistency of interest. No differences were found across genders. These results suggest that there is a need to promote interventions aimed at enhancing student’s propensity toward innovation in higher education institutions